Data-ecosystemen

De samenleving en de wijze waarop we met elkaar communiceren en kennis uitwisselen is voor een belangrijk deel gedreven door data. Zonder tussenkomst van menselijk handelen worden via het internet niet alleen meer zaken gedaan of kennis gedeeld. Maar wordt op basis van het gedrag van gebruikers bijvoorbeeld ook voorkeuren geïdentificeerd, geografische informatie opgeslagen of zelfs relaties gelegd tussen bezoekers die van elkaars bestaan niet afweten.

De snelheid waarmee dit speelveld wijzigt is groot. De volwassenheid van technieken als Artificial Intelligence, blockchain en de mogelijkheden om met grote snelheid enorme hoeveelheden data te analyseren en in scenario’s te plaatsen neemt exponentieel toe. Nieuwe organisaties spelen hierop in door hele dienstverleningsconcepten om te gooien en radicaal te veranderen op basis van de nieuwste technieken. Daar waar traditionele organisaties moeite hebben om deze nieuwe technieken te verwerken in hun bestaande dienstverleningsconcepten vanwege de aanwezigheid van legacy systemen. Denk bijvoorbeeld aan voorbeelden als Airbnb of Uber.

De keerzijde van de ontwikkelingen is dat de samenleving ook zorgen heeft over het ongebreidelde gebruik van data en vooral haar eigen data. Hoe weet je nog waar jouw data terecht komt en hoe weet je dat de data die je voorgeschoteld krijgt nog de waarheid bevat? En hoe leg je je vertrouwen bij een zelfrijdende auto, gedreven door data en algoritmes, wanneer je instapt?

Fundament van het Data-Ecosysteem

Het fundament van het data-ecosysteem bestaat uit drie pilaren:

conflict oplossing,
toegang,
standaarden.

Deze pilaren zorgen voor het vertrouwen tussen de verschillende actoren binnen het ecosysteem dat nodig is om de stabiliteit van het ecosysteem te garanderen.

Vanuit dit fundament worden beheersingsgebieden ontwikkeld die zorgen voor een adequate beheersing en sturing van het ecosysteem. De beheersingsgebieden richten zich op:

data management,
ecosysteem management,
het afsprakenkader en
risico management waarin het toezicht op de juiste werking van het ecosysteem wordt getoetst.

Denova en data-ecosystemen

De mensen van Denova zijn langdurig betrokken geweest bij de advisering en (door)ontwikkeling van twee succesvolle data-ecosystemen:

TIARA uitwisselingssysteem voor makelaars in onroerend goed;
G-Standaard voor de farmaceutische sector.

1. TIARA uitwisselingssysteem voor makelaars in onroerend goed

Het TIARA uitwisselingssysteem is een data-ecosysteem waarmee makelaars in onroerend goed het actuele aanbod van vastgoed en de vastgoedtransacties met elkaar. Zij doen dat omdat zij behoefte hebben aan actuele data voor een adequate waardebepaling van vastgoed. Door deze met elkaar te delen weten de makelaars wat er te koop en te huur staat maar ook wat de actuele verkoopprijzen zijn. Dit kan ook middels een “stille” verkoop waarbij de opdrachtgever de verkoop niet in de openbaarheid wil brengen maar wel wil verkopen. De makelaars helpen zo elkaar.

Omdat het complete actuele aanbod al in TIARA is geregistreerd, is het wel zo efficient als dat dan doorgeplaatst wordt naar bijvoorbeeld funda. TIARA fungeert hierbij ook als levensader van funda. Een woning op funda is dus in het TIARA uitwisselingssysteem aangemeld en vervolgens naar funda doorgestuurd. De (privacy gevoelige) data wordt opgeslagen in de centrale MIDAS database. En tevens verrijkt met andere bronnen in een Business Intelligence omgeving. Waarna er marktanalyses plaatsvinden.

Het systeem heet TIARA omdat het misschien wel het grootste kroonjuweel is van de makelaardij. De data uit de MIDAS database (het goud) wordt verstrekt aan geautoriseerde en gecertificeerde partijen. Dit zijn vooral de partijen die software maken voor de makelaarskantoren

2. G-Standaard voor de farmaceutische sector

Het tweede data-ecosysteem waarbij de mensen van Denova langdurig zijn betrokken betreft de nationale geneesmiddelendatabank (G-Standaard, voorheen KNMP-Geneesmiddelen Databank genoemd). Artsen maken gebruik van deze databank om geneesmiddelen voor te schrijven. Apothekers maken gebruik van deze databank om de geneesmiddelen af te leveren en te bestellen. De databank bevat een codestelsel waarmee de kwaliteit van de farmaceutische hulp technisch is geborgd. Hiermee is geregeld dat artsen op stofnaam kunnen voorschrijven en de apothekers (op basis van diverse criteria) de mogelijke merk- of merkloze geneesmiddelen kunnen afleveren. En de aflevercontrole kunnen doen met behulp van een barcodering.

Voor zowel het voorschrijven als het afleveren van geneesmiddelen geldt dat dit is ondersteund met een medicatiebewakingssysteem. Ook dit maakt deel uit van genoemde databank. Zie blog EAN code en medicatiebewakingssysteem in de KNMP Geneesmiddelendatabank voor de uitleg hierover.

Bij de G-Standaard leveren de fabrikanten de handelsgegevens aan. Zij doen dat omdat het genoemde codestelsel niet alleen belangrijk is voor de medicatiebewaking maar randvoorwaardelijk is voor het declareren van de geneesmiddelkosten bij zorgverzekeraars. Zonder het artikelnummer uit de G-Standaard wordt het declareren (of vergoeden) een stuk lastiger dan wel onmogelijk.